Αβερώφειος το διαμάντι της Λάρισας

Η ιστορία της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής ξεκινά το 1901 με την απόφαση της πολιτείας να ιδρύσει γεωργική σχολή στη Λάρισα. Η απόφασή της αυτή οφείλεται στη μεγάλη δωρεά του Ηπειρώτη εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ προς το ελληνικό δημόσιο για εθνικούς, κοινωφελείς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς και η σύσταση γεωργικού σχολείου στη Λάρισα ή όπου αλλού έκρινε καταλληλότερο το κράτος.

Η επιλογή της Λάρισας ως τόπου ίδρυσης γεωργικού σχολείου, εκτός από την επιθυμία του δωρητή, εξαρτήθηκε και από τη γεωγραφική της θέση αλλά και από την ύπαρξη της εύφορης θεσσαλικής πεδιάδας.

Η σχολή είχε ως σκοπό, να μορφώσει και να καταρτίσει γεωπόνους ικανούς, που θα αναλάμβαναν τη διεύθυνση και την εποπτεία κτημάτων ή γεωργικών βιομηχανιών (γαλακτοκομίας, τυροκομίας, οινοποιίας, σηροτροφίας, μελισσοκομίας κ.λ.π.).

Η Αβερώφειος είναι η μοναδική Δημόσια Σχολή με τις ειδικότητες των «Αγροτικών Μηχανημάτων» και της «Ζωοτεχνίας».

Οι σπουδαστές μαθαίνουν μια σειρά «Αγροτικών Μηχανημάτων», όπως η Γεωργική Τεχνική, ο Γεωργικός Ελκυστήρας και τα Γεωργικά Μηχανήματα.

Στην ειδικότητα της Ζωοτεχνίας, τα μαθήματα αφορούν στην Εκτροφή και Διατροφή Αγροτικών Ζώων, στη Βιολογική Κτηνοτροφία, στη Μελισσοκομία κα

Υπάρχουν εργαστήρια γεωργικών μηχανημάτων και μηχανολογίας όπως και βουστάσιο, χοιροστάσιο και πτηνοτροφείο, όπου ολοκληρώνεται το πρόγραμμα σπουδών μέσω της εξοικείωσης, καθώς δίνεται η δυνατότητα θεωρητικής και πρακτικής διδασκαλίας.

Πρέπει να αναφερθεί επίσης  ότι οι κτιριακές εγκαταστάσεις καταλαμβάνουν έναν περιφραγμένο χώρο, έκτασης 42 περ. στρέμματα. Είναι ένα συγκρότημα 43 κτιρίων που κατασκευάσθηκαν σε διάφορες περιοχές. Το 1993, το συγκρότημα θεωρήθηκε έργο τέχνης και ιστορικά διατηρητέο μνημείο, καθώς έχει ιδιαίτερα μορφολογικά, αρχιτεκτονικά και εκλεκτιστικά στοιχεία.

Δυστυχώς όμως σήμερα η Αβερώφειος Γεωργική Σχολή αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα. Γενικότερα η αστυφιλία, η βιομηχανική ανάπτυξη και η εγκατάλειψη της γεωργίας έφεραν σιγά την υποβάθμιση του Αβερωφείου και τη φθορά της. Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι καταθλιπτική.

Αρχικά υπάρχουν προβλήματα στη συντήρηση και στην αναπαλαίωση των κτιρίων λόγω κόστους. Επίσης παρατηρείται έντονη μείωση εκπαιδευτικού προσωπικού, που υπολογίζεται ότι το 2014 θα απομείνουν μόνο δύο μόνιμοι. Τέλος απαιτείται εκσυγχρονισμός μηχανολογικού εξοπλισμού.

Ας ελπίσουμε ότι το κράτος θα βοηθήσει να επιλυθούν τα προβλήματα, καθώς είναι φανερό ότι οι νέοι λόγω οικονομικής κρίσης επιστρέφουν στη γεωργία και στην κτηνοτροφία παρά τις δυσκολίες της χειρωνακτικής εργασίας που απαιτεί μόχθο, κόπο και σωματικό πόνο…!

Βούλγαρη Ηλιάννα

Φιλόλογος κλασικής φιλολογίας - Δημοσιογράφος